Հին Կտակարան

Նոր Կտակարան
Պատճենել

Եկեղեցին որպես Աստծու ժողովուրդ 1 Դրանից հետո տեսա չորս հրեշտ…

Եկեղեցին որպես Աստծու ժողովուրդ

1 Դրանից հետո տեսա չորս հրեշտակների, որոնք կանգնել էին երկրի չորս անկյուններում և երկրի չորս քամին բռնած, որպեսզի երկրի վրա քամի չփչի, ո՛չ էլ ծովի վրա, ո՛չ էլ մի ծառի վրա։ 2 Տեսա նաև մեկ այլ հրեշտակի, որ բարձրանում էր արևելքից ու կենդանի Աստծու կնիքն ուներ։ Նա բարձրաձայն աղաղակեց այն չորս հրեշտակներին, որոնց երկրին ու ծովին վնասելու իշխանություն էր տրվել։ 3 Եվ ասում էր. «Վնաս մի՛ տվեք երկրին, ո՛չ ծովին և ո՛չ էլ ծառերին, մինչև որ մեր Աստծու ծառաների ճակատներին կնիք դնենք»։ 4 Եվ կնքվածների թիվը լսեցի՝ հարյուր քառասունչորս հազար՝ կնքված Իսրայելի որդիների բոլոր ցեղերից։

5 Հուդայի ցեղից՝ տասներկու հազար կնքված,

Ռուբենի ցեղից՝ տասներկու հազար,

Գադի ցեղից՝ տասներկու հազար,

6 Ասերի ցեղից՝ տասներկու հազար,

Նեփթաղիմի ցեղից՝ տասներկու հազար,

Մանասեի ցեղից՝ տասներկու հազար,

7 Շմավոնի ցեղից՝ տասներկու հազար,

Ղևիի ցեղից՝ տասներկու հազար,

Իսաքարի ցեղից՝ տասներկու հազար,

8 Զաբուղոնի ցեղից՝ տասներկու հազար,

Հովսեփի ցեղից՝ տասներկու հազար,

Բենիամինի ցեղից՝ տասներկու հազար։

Եկեղեցին որպես ընտրյալների բազմություն

9 Սրանից հետո տեսա. ահա մեծ ամբոխ, որին ոչ ոք չէր կարող հաշվել, կազմված բոլոր ազգերից, ցեղերից, ժողովուրդներից ու լեզուներից, որոնք կանգնած էին աթոռի և Գառան առաջ՝ սպիտակ զգեստներ հագած և արմավենու ճյուղեր իրենց ձեռքերին։ 10 Եվ բարձրաձայն աղաղակում էին ու ասում.

«Փրկությունը մեր Աստծունն է, որ նստում է աթոռի վրա, և Գառանը»։

11 Եվ բոլոր հրեշտակները կանգնել էին աթոռի, երեցների և չորս կենդանիների շուրջը և երեսի վրա ընկնում էին աթոռի առաջ ու երկրպագում էին Աստծուն՝ 12 ասելով.

«Ամե՛ն. օրհնությունը, փառքը, իմաստությունը, գոհությունը, պատիվը, ուժը և զորությունը մեր Աստծուն լինեն հավիտյանս հավիտենից։ Ամեն»։

13 Եվ երեցներից մեկն ինձ հարցրեց. «Սրանք, որ սպիտակ զգեստներ են հագել, ովքե՞ր են և որտեղի՞ց են եկել»։ 14 Ես նրան ասացի. «Տե՛ր, դու գիտես»։ Եվ նա ինձ ասաց. «Սրանք են, որ մեծ նեղությունից են գալիս և իրենց զգեստները լվացին ու Գառան արյունով սպիտակեցրին։

15 Դրա համար Աստծու գահի առաջն են

և նրա տաճարում գիշերուզօր նրան են պաշտում,

և գահի վրա նստողը հովանի պիտի լինի նրանց վրա։

16 Այլևս ո՛չ քաղցելու են, ո՛չ էլ ծարավելու,

և ո՛չ արևը նրանց վրա կընկնի,

ո՛չ էլ տապը,

17 որովհետև Գառը, որ գահի մեջտեղում է, կհովվի նրանց

ու կառաջնորդի դեպի կենաց ջրի աղբյուրները,

և Աստված կսրբի ամեն արտասուք նրանց աչքերից»։