Հին Կտակարան
Նոր Կտակարան
Աստված և իր ժողովուրդը Ասափի երգ։ 1 Ակա՛նջ դիր իմ օրենքին,…
Աստված և իր ժողովուրդը
Ասափի երգ։
1 Ակա՛նջ դիր իմ օրենքին, ո՛վ իմ ժողովուրդ. խոնարհեցրե՛ք ձեր ականջները դեպի իմ բերանի խոսքերը։
2 Ես պիտի առակով բացեմ բերանս, հին ժամանակի խրթին բաներ պիտի խոսեմ,
3 Այն, որ լսեցինք ու ճանաչեցինք, և մեր հայրերը պատմեցին մեզ։
4 Մենք դրանք չենք թաքցնում որդիներից, եկող սերնդին պատմում ենք Տիրոջ գովասանքը և նրա զորություններն ու արած հրաշքները։
5 Նա վկայություն հաստատեց Հակոբի մեջ և օրենք դրեց Իսրայելում. այն, որ պատվիրեց մեր հայրերին, որպեսզի սովորեցնեն իրենց որդիներին,
6 Որպեսզի նոր սերունդը և այն որդիները, որ պիտի ծնվեն, իմանան. վեր կենան և պատմեն իրենց որդիներին։
7 Որ նրանք իրենց հույսը դնեն Աստծու վրա և չմոռանան Աստծու գործերը և պահեն նրա պատվիրանները։
8 Եվ իրենց հայրերի նման չլինեն ապստամբ և անհնազանդ ազգ. մի ազգ, որ իր սիրտը չպատրաստեց, և իր հոգին հավատարիմ չէ Աստծուն։
9 Եփրեմի որդիները, որ զենք առած աղեղնավորներ էին, պատերազմի օրը ետ դարձան,
10 Աստծու ուխտը չպահեցին և մերժեցին, չգնացին նրա օրենքի համաձայն։
11 Եվ մոռացան նրա գործերը և նրա հրաշքները, որ ցույց էր տվել իրենց։
12 Նրանց հայրերի առաջ հրաշք արեց Եգիպտոսի երկրում՝ Տայանիսի դաշտում։
13 Նա ծովը պատռեց և անցկացրեց նրանց և պարսպի պես կանգնեցրեց ջրերը։
14 Ցերեկն ամպով առաջնորդեց նրանց և ամեն գիշեր՝ կրակի լույսով։
15 Վեմերը ճեղքեց անապատում և նրանց խմեցրեց, ինչպես հեղեղներից։
16 Առուներ հանեց վեմից և գետերի պես ջրեր ցած բերեց։
17 Բայց և այնպես դարձյալ մեղանչեցին նրա դեմ և անապատի մեջ դառնացրին Բարձրյալին։
18 Եվ Աստծուն փորձեցին իրենց սրտում՝ կերակուր խնդրելով իրենց անձերի համար։
19 Եվ խոսեցին Աստծու դեմ և ասացին. «Մի՞թե Աստված կարող է սեղան պատրաստել անապատում։
20 Ահա վեմին զարկեց, և ջրեր բխեցին, և առուներ հոսեցին. մի՞թե կարող է հաց էլ տալ. մի՞թե միս էլ կպատրաստի իր ժողովրդի համար»։
21 Դրա համար էլ Տերը լսեց և խիստ բարկացավ. կրակ բորբոքվեց Հակոբի մեջ, և բարկություն իջավ Իսրայելի վրա,
22 Որ չհավատացին Աստծուն և հույս չդրեցին նրա փրկության վրա։
23 Տերը վերևից հրաման տվեց ամպերին և բացեց երկնքի դռները,
24 Եվ անձրևի պես մանանա տեղաց նրանց վրա կերակուրի փոխարեն, և երկնքի ցորենը տվեց նրանց։
25 Մարդը հրեշտակների հաց կերավ. նա առատ կերակուր ուղարկեց նրանց համար։
26 Նա երկնքում բարձրացրեց արևելյան քամին և իր զորությամբ մոտ բերեց հարավային քամին.
27 Եվ փոշու պես միս թափեց նրանց վրա և ծովի ավազի պես՝ թևավոր թռչուններ.
28 Եվ գցեց նրանց բանակի մեջ՝ բնակարանների չորս կողմը։
29 Եվ կերան ու խիստ կշտացան, և ըստ իրենց ցանկության տվեց նրանց։
30 Իրենց ցանկությունից դեռ չէին դադարել, դեռ իրենց կերակուրը բերաններում էր,
31 Աստծու բարկությունն իջավ նրանց վրա, և սպանեց նրանց զորավորներին և գետնին զարկեց Իսրայելի երիտասարդներին։
32 Եվ այսուհանդերձ էլի մեղանչեցին և չհավատացին նրա հրաշքներին։
33 Նա էլ նրանց օրերը սպառեց ունայնության մեջ և նրանց տարիները՝ ահի ու վախի մեջ։
34 Երբ սպանում էր նրանց, խնդրում էին նրան, ետ էին դառնում և առավոտից փնտրում էին Աստծուն։
35 Եվ հիշում էին, թե Աստված իրենց վեմն է, և Բարձրյալ Աստվածն իրենց Փրկիչն է։
36 Կեղծավորություն էին անում նրան իրենց բերանով և իրենց լեզվով սուտ էին ասում նրան։
37 Եվ նրանց սիրտն ուղիղ չէր նրա առջև, և հավատարիմ չէին նրա ուխտին։
38 Բայց նա ողորմած էր. քավում էր անօրենությունը և չէր ապականում. և շատ անգամ զսպում էր իր բարկությունը և չէր բորբոքում իր ամբողջ ցասումը։
39 Հիշում էր, որ նրանք մարմին են, քամի, որ գնում է և ետ չի դառնում։
40 Քանի անգամ նրան դառնացրին անապատում և բարկացրին նրան անջուր վայրում։
41 Կրկին ու կրկին փորձեցին Աստծուն և նեղացրին Իսրայելի Սրբին։
42 Չհիշեցին նրա ձեռքն այն օրը, երբ իրենց փրկեց թշնամուց,
43 Երբ իր նշաններն արեց Եգիպտոսում և իր հրաշքները՝ Տայանիսի դաշտում։
44 Եվ արյան փոխեց նրանց գետերը և առուները, որ չկարողանան խմել։
45 Շնաճանճեր ուղարկեց նրանց վրա, որ նրանց ուտեն, և գորտեր, որ ապականեն նրանց։
46 Եվ նրանց պտուղները մատնեց թրթուրին և նրանց վաստակը՝ մորեխին։
47 Նրանց խաղողի որթերը փչացրեց կարկուտով և նրանց թզի ծառերը՝ եղյամով։
48 Նրանց անասունները մատնեց կարկուտին և նրանց հոտերը՝ կայծակի կրակին։
49 Իր բարկության բոցն ուղարկեց նրանց վրա, ցասում, զայրույթ և նեղություն՝ չարիքների հրեշտակներ ուղարկելով։
50 Ճանապարհ պատրաստեց իր բարկության համար. նրանց անձերը չպահեց մահից և նրանց կյանքը մատնեց ժանտախտի։
51 Եվ բոլոր առաջնեկ որդիներին սպանեց Եգիպտոսի մեջ. զորության առաջին պտուղները՝ Քամի բնակարաններում։
52 Ոչխարների պես հանեց իր ժողովրդին և նրանց հոտի պես տարավ անապատի մեջ։
53 Եվ ապահով առաջնորդեց նրանց, և նրանք չվախեցան, իսկ ծովը ծածկեց նրանց թշնամիներին։
54 Նրանց տարավ իր սրբության սահմանը՝ այն սարը, որը ձեռք բերեց իր աջ ձեռքը։
55 Ազգեր վռնդեց նրանց առջևից և հողեր բաժանեց նրանց իբրև ժառանգություն. և Իսրայելի ցեղերին բնակեցրեց նրանց բնակարաններում։
56 Բայց նրանք փորձեցին և դառնացրին Բարձրյալ Աստծուն և չպահեցին նրա վկայությունները։
57 Իրենց հայրերի պես ետ դարձան և նենգություն արեցին. ետ դարձան ծուռ աղեղի նման։
58 Եվ նրան բարկացրին իրենց Բարձր տեղերով և իրենց կուռքերի պատկերներով շարժեցին նրա նախանձը։
59 Աստված լսեց և բարկացավ և շատ անարգեց Իսրայելին։
60 Մերժեց Սելովի բնակարանը՝ այն խորանը, որի մեջ բնակվում էր նա մարդկանց մեջ։
61 Գերության մատնեց նրա զորությունը և իր փառքը՝ թշնամիների ձեռքը։
62 Իր ժողովրդին սրի մատնեց և խիստ բարկացավ իր ժառանգության վրա։
63 Կրակը կերավ նրա երիտասարդներին, և նրա աղջիկների համար հարսանեկան երգ չերգեցին։
64 Նրա քահանաներն ընկան սրով, և նրա որբևայրիները չկարողացան սուգ անել։
65 Բայց Տերը կարծես թե զարթնեց քնից, ինչպես զորավոր մարդն է սթափվում գինուց։
66 Զարկեց իր թշնամիների թիկունքին և հավիտենական նախատինք տվեց նրանց։
67 Հովսեփի բնակարանն անարգեց և չընտրեց Եփրեմի ցեղը,
68 Այլ ընտրեց Հուդայի ցեղը և Սիոնի սարը, որ սիրեց։
69 Իր սրբարանը շինեց բարձր տեղերի նման և այն հաստատեց հավիտյան, ինչպես երկիրը։
70 Ընտրեց իր ծառա Դավթին և նրան վերցրեց ոչխարների փարախից։
71 Ծիծ տվող ոչխարների մոտից տարավ նրան, որ կառավարի իր Հակոբ ժողովրդին և իր Իսրայելի ժառանգությունը։
72 Եվ նա արածեցնում էր նրանց սուրբ սրտով և իմաստուն ձեռքով առաջնորդում էր նրանց։