Հին Կտակարան

Նոր Կտակարան

Պատճենել

18 Ով ցանկանում է բարեկամներից հրաժարուել, պատճառներ է փնտռում. այդպի…

18 Ով ցանկանում է բարեկամներից հրաժարուել, պատճառներ է փնտռում.

այդպիսին ամէն ժամանակ նախատինք պիտի կրի։

2 Իմաստութիւնը պակասամիտի համար ոչ մի բանի պէտք չէ,

քանի որ նա կը վարուի առաւել անզգամութեամբ։

3 Ամբարիշտն արհամարհում է չարիքները, երբ հասնում է դրանց խորքերը,

բայց իր վրայ էլ անարգանք ու նախատինք են հասնում։

4 Խորհուրդը խոր ջուր է մարդու սրտում,

բխող գետ է եւ կեանքի աղբիւր։

5 Վայել չէ աչառու լինել ամբարշտի նկատմամբ,

եւ ոչ էլ դատաստանի ժամանակ արհամարհել արդարի իրաւունքը։

6 Անզգամի շուրթերը նրան հասցնում են չարիքների,

եւ նրա յանդուգն բերանը մահ է հրաւիրում իր վրայ։

7 Անզգամի բերանը կործանում է նրա համար,

եւ նրա շուրթերը որոգայթ են իր հոգու համար։

8 Վատին կործանում է վախը,

իսկ կնաբարոյ անձինք պիտի քաղցի մատնուեն։

9 Ով իր հոգին չի բուժում իր գործով,

նա իրեն ապականողի եղբայրն է։

10 Տիրոջ անունը յայտնի է նրա զօրութեան մեծութիւնից,

եւ դէպի նա ընթացող արդարները բարձրանում են։

11 Մեծատուն մարդու հարստութիւնն ամուր քաղաք է նրա համար,

եւ նրա փառքը մեծ հովանի ունի։

12 Տղամարդու սիրտը գոռոզանում է կործանումից առաջ

եւ խոնարհւում է փառքի հասնելուց առաջ։

13 Ով առանց բան լսելու պատասխան է տալիս,

դա անզգամութիւն է նրա համար եւ նախատինք։

14 Իմաստուն ծառան մեղմացնում է մարդու ցասումը,

բայց ո՞վ կարող է դիմանալ մարդուս նեղսրտութեանը։

15 Խելացի սիրտը ձեռք է բերում ճանաչում,

իմաստունների ականջները փնտռում են ուսանելի խորհուրդներ։

16 Ընծաներն ընդլայնում են մարդուս շրջապատը

եւ նրան նստեցնում իշխանների հետ։

17 Արդարն ինքն իր մասին չարախօսում է իր խօսքի սկզբին,

երբ սկսում է յանդիմանուել ոսոխի կողմից։

18 Լուռումունջ մնալը մեղմացնում է հակառակութիւնները

եւ զօրեղների միջեւ վճռում է հարցը։ 19 Եղբօրից օգնութիւն ստացած եղբայրը նման է ամուր քաղաքի.

նա հզօր ու բարձր է ինչպէս հաստատուն թագաւորութիւնը։

20 Մարդ իր բերանի պտղով պիտի կշտացնի իր փորը

եւ իր շուրթերի պտղով պիտի յագենայ։

21 Մահն ու կեանքը լեզուի ձեռքին են,

եւ ով յաղթահարում է այն, պիտի վայելի նրա պտուղը։

22 Ով բարի կին է գտել՝ շնորհք է գտել

եւ ուրախութիւն է ստացել Աստծուց։ Ով հեռացնում է բարեբարոյ կնոջը, նա հեռացնում է բարիքը,

իսկ ով շնաբարոյ կին ունի, նա անմիտ է եւ ամբարիշտ։

23 Աղքատն աղաչում է ողոքիչ խօսքով,

բայց հարուստը յանդուգն պատասխան է տալիս։

24 Տղամարդը լկտիութեան պատճառով է բոզանոց գնում։