Հին Կտակարան
Նոր Կտակարան
ՄԱՐԴԸ3 «Գիշերն անկողնուս մէջ փնտռեցի իմ հոգու սիրածին, փնտռեցի նրան, …
ՄԱՐԴԸ
3 «Գիշերն անկողնուս մէջ փնտռեցի իմ հոգու սիրածին,
փնտռեցի նրան, բայց չգտայ,
կանչեցի, բայց ինձ ձայն չտուեց։
2 Վեր կենամ, շրջեմ քաղաքում,
անցնեմ փողոցներ ու հրապարակներ
եւ փնտռեմ նրան՝ իմ հոգու սիրածին։
Փնտռեցի նրան, բայց չգտայ,
կանչեցի նրան, բայց ինձ ձայն չտուեց։
3 Քաղաքում շրջող պահապանները հանդիպեցին ինձ»։
Հարսն ասում է պահապաններին.
«Արդեօք չէ՞ք տեսել իմ հոգու սիրածին»։
4 Երբ նրանցից փոքր-ինչ անցայ,
ես գտայ իմ հոգու սիրածին։
Գտնելով Փեսային՝ ասում է.
«Բռնեցի նրան եւ բաց չթողեցի,
մինչեւ որ նրան իմ մօր տունը չտարայ
եւ այն սենեակը, ուր իմ մայրն յղիացել է ինձնով»։
Հարսն օրիորդներին երդուեցնում է երկրորդ անգամ.
5 «Երդուեցէ՛ք, ո՜վ Երուսաղէմի դուստրեր,
հողի եւ հանդի զօրութեան վրայ,
որ երբ վեր կենաք,
դուք իմ սիրածին չէք արթնացնի,
մինչեւ որ ինքը չկամենայ»։
Փեսան ասում է Հարսի մասին.
ԵՐՐՈՐԴ ԵՐԳ
ԿԻՆԸ
6 «Ո՞վ է սա, որ ելել գալիս է անապատից,
բարձրանալով, ինչպէս ծառացած ծուխ,
ինչպէս զմուռսի եւ կնդրուկի
եւ ամէն տեսակ իւղերի փոշու սիւն»։
Օրիորդներն այսպէս են ասում.
7 «Ահա Սողոմոնի գահաւորակը.
նրա շուրջը Իսրայէլի վաթսուն սպառազէն քաջեր են կանգնած,
8 բոլորն էլ սուսերաւորներ եւ հմուտ պատերազմողներ,
եւ իւրաքանչիւրը սուր ունի ազդրին՝
գիշերուայ արհաւիրքների համար։
9 Սողոմոն արքան իր համար գահաւորակ պատրաստեց
Լիբանանի մայրի փայտերից.
10 նրա սիւները շինեց արծաթից,
նրա սնարները՝ ոսկուց,
իսկ ձեղունը՝ ծիրանի կերպասից։
Նրա ներսը ակնազարդ է,
Երուսաղէմի դուստրերի սէրն է սփռուած։
11 Ելէ՛ք, ո՜վ Սիոնի դուստրեր,
եւ նայեցէ՛ք Սողոմոն արքային ու նրա պսակին,
որով մայրը նրա հարսանիքի օրը՝
իր որդու սրտի ուրախութեան օրը պսակեց նրան»։