Հին Կտակարան
Նոր Կտակարան
Տերը կհատուցի անօրենությունների համար1 Հայտնվեցի նրանց, որոնք իմ մասի…
Տերը կհատուցի անօրենությունների համար
1 Հայտնվեցի նրանց, որոնք իմ մասին չէին հարցնում,
ինձ գտան նրանք, որոնք ինձ չէին փնտրում։
«Ահավասիկ ես կամ»,- ասացի այն ազգին,
որն իմ անունը չկանչեց։
2 Ամեն օր իմ ձեռքը երկարեցի դեպի անհնազանդ ու թշնամի ժողովուրդը,
որ ընթանում էր ոչ թե ճիշտ ճանապարհով,
այլ իրենց մեղքերի հետևից։
3 Այս ժողովուրդը միշտ բարկացնում էր ինձ.
զոհեր էին մատուցում իրենց պարտեզներում
և իրենց աղյուսների վրա խունկ ծխում գոյություն չունեցող դևերին։
4 Քարանձավներում էին պառկում ու քնում,
որպեսզի երազ տեսնեին.
խոզի միս էին ուտում ու զոհերի մսաջուր,
և նրանց բոլոր ամանները պղծված էին։
5 Ասում էին. «Հեռո՛ւ կաց ինձնից,
մի՛ մոտեցիր ինձ,
որովհետև ես սուրբ եմ»։
Դա ծուխն է իմ բարկության,
որի մեջ ամեն օր բորբոքվում է կրակը։
6 Ահա իմ առջև գրված է.
«Չեմ լռելու, մինչև որ նրանց չհատուցեմ իրենց մեղքերի
7 և իրենց հայրերի մեղքերի համար,- ասում է Տերը,-
նրանց, որ խնկարկում էին լեռների վրա
և բլուրների վրա նախատում էին ինձ.
մեծապես պատժելու եմ նրանց այս արարքների համար»։
8 Այսպես է ասում Տերը.
«Ճիշտ այնպես, ինչպես ողկույզների մեջ մի ճութ է գտնվում,
և ասում են. “Մի՛ ապականիր դա,
որովհետև Տիրոջ օրհնությունը կա դրա մեջ”,
այնպես էլ ես նույն կերպ պիտի վարվեմ իմ ծառայի համար.
հանուն նրա չեմ կործանելու բոլորին։
9 Հակոբի և Հուդայի սերնդին պիտի բարձրացնեմ,
որպեսզի ժառանգեն իմ սուրբ լեռը.
իմ ընտրյալներն ու ծառաները պիտի ժառանգեն այն
և բնակվեն այնտեղ։
10 Անտառի մեջ պիտի լինեն հովիվների մակաղատեղերը,
և Աքովրի ձորը պիտի դառնա նախիրների հանգստավայրն իմ ժողովրդի,
որն ինձ է փնտրել։
11 Բայց դուք թողեցիք ինձ,
մոռացաք իմ սուրբ լեռը
և սեղան գցեցիք դևերին՝
բաժակ բարձրացնելով Բախտի աստծու պատվին։
12 Ես ձեզ սրի եմ մատնելու,
և ամենքդ կոտորվելու եք,
որովհետև կանչեցի ձեզ, բայց չլսեցիք,
խոսեցի, բայց դուք ականջ չդրեցիք,
իմ առաջ չարություն կատարեցիք
և, ինչ չէի ցանկանում, ա՛յն ընտրեցիք»։
13 Դրա համար էլ Տերն այսպես է ասում.
«Ահավասիկ նրանք, որ ինձ են ծառայում, պիտի ուտեն,
իսկ դուք քաղցած եք մնալու.
ահավասիկ նրանք, որ ինձ են ծառայում, պիտի խմեն,
իսկ դուք ծարավ եք մնալու.
ահավասիկ նրանք, որ ինձ են ծառայում, ուրախ պիտի լինեն,
իսկ դուք ամոթով եք մնալու։
14 Ահավասիկ նրանք, որ ինձ են ծառայում,
սրտի ուրախությամբ պիտի ցնծան,
իսկ դուք ձեր սրտի ցավից աղաղակելու եք,
ձեր հոգու կսկիծից ողբալու եք։
15 Ձեր անունն իմ ընտրյալների նողկանքի համար պիտի թողնեք,
և Տերը ձեզ պիտի մեռցնի։
Իմ ծառաներին նոր անուն պիտի տրվի,
16 որը պիտի օրհնաբանվի երկրի վրա։
Պիտի օրհնեն ճշմարիտ Աստծուն և
երկրի վրա երդվողները պիտի երդվեն ճշմարիտ Աստծով,
առաջվա նեղությունը պիտի մոռանան,
այլևս իրենց միտքը չպիտի բերեն։
Նոր երկինք, նոր երկիր
17 Նոր երկինք ու նոր երկիր պիտի լինի,
առաջվաններն այլևս չպիտի հիշեն
և այլևս իրենց միտքը չպիտի բերեն։
18 Այլ ուրախություն ու ցնծություն են գտնելու այն բանի մեջ,
ինչ ես հաստատելու եմ։
Ահա ես Երուսաղեմը ցնծություն պիտի դարձնեմ
և իմ ժողովրդին՝ ուրախություն։
19 Պիտի ցնծամ Երուսաղեմով,
պիտի ուրախանամ իմ ժողովրդով.
նրա մեջ այլևս լացի ձայն և կամ գույժի ձայն չպիտի հնչի։
20 Այնտեղ չի լինելու մանկահասակ և կամ ծեր,
որ լցրած չլինի իր կյանքի ժամանակը,
քանզի կրտսեր որդին հարյուր տարեկան պիտի լինի,
իսկ հարյուր տարեկանում մեռնողը մեղավոր և անիծյալ պիտի համարվի։
21 Տներ պիտի շինեն և իրե՛նք պիտի բնակվեն,
այգիներ պիտի տնկեն և նրանց պտուղն իրե՛նք պիտի ուտեն։
22 Այլևս նրանք չպիտի շինեն, որ ուրիշները բնակվեն,
նրանք չպիտի տնկեն, որ ուրիշներն ուտեն։
Իմ ժողովրդի օրերը կենաց ծառի օրերի չափ պիտի լինեն,
նրանք երկար պիտի վայելեն իրենց ձեռքի գործերը։
23 Իմ ընտրյալներն այլևս զուր տեղը չպիտի չարչարվեն
և անեծքի համար որդիներ չպիտի ծնեն,
որովհետև նրանք իրենց զավակների հետ Աստծուց օրհնված սերունդ են։
24 Այնպես պիտի լինի, որ դեռ նրանք ձայն չտված՝ պիտի լսեմ նրանց,
դեռ նրանք չխոսած՝ պիտի ասեմ. “ի՞նչ եք ուզում”։
25 Այն ժամանակ գայլերն ու գառները միասին պիտի արածեն,
և առյուծը հարդ պիտի ուտի եզան նման,
օձը հող պիտի ուտի իբրև հաց։
Մարդիկ չեն մեղանչելու և չեն վնասելու իմ սուրբ լեռան վրա»,-
ասում է Տերը։