Հին Կտակարան
Նոր Կտակարան
1 Հարբեցող գործունյան մեծության չի հասնի, իսկ ով անարգում է փոքրագույ…
1 Հարբեցող գործունյան մեծության չի հասնի, իսկ ով անարգում է փոքրագույն բաները, քիչ-քիչ կկործանվի։
2 Կանայք և գինին կործանում են իմաստուններին, լկտի մարդը պիտի սատակի։
4 Ով փութկոտ է հավատալու մեջ, նա թեթևամիտ է, և ով հանցանք է գործում, մեղանչում է իր հոգու դեմ։
5 Ով մտքով լիրբ է, շատերից կմեղադրվի։
Շատախոսության վտանգը
7 Մի՛ հոժարիր խոսքդ կրկնել ո՛չ բարեկամին և ո՛չ թշնամուն։
8 Եթե ներսդ մեղքեր չունես, բնավ մի՛ ասա ուրիշին, քանզի նա կլսի և կզգուշանա քեզանից։
9 Լսեցի՞ր քո մերձավորի դեմ ուղղված որևէ խոսք, այն թող մեռնի քո սրտում.
10 պի՛նդ մնա, քանզի այն չի պատռի քեզ և դուրս չի գա։
11 Տխմարն իր խոսքից այնպիսի տանջանք է կրում, ինչպես երեխայից ծնվածը։
12 Ինչպես մարդու մարմնի մեջ մխրճված նետն է, այնպես էլ խոսքն է անմիտ մարդու սրտում։
Ուղղել բարեկամին
13 Քննի՛ր բարեկամիդ, գուցե ոչնչով նա չի մեղանչել։
14 Իսկ եթե մեղանչել է, դարձյա՛լ զգուշացրու, որպեսզի բարեկամությունը հաստատ մնա։
15 Բանսարկությունները շատ են, և դու ամեն խոսքի մի՛ հավատա։
17 Մարդ կա, որ մեղանչում է լեզվով և ոչ թե մտքով, քանզի ո՞վ է, որ մեղք չի գործում մտքով կամ լեզվով։
18 Ամեն իմաստություն երկյուղն է Տիրոջից։ Նախքան սպառնալը հարցուփո՛րձ արա քո մերձավորին և տե՛ղ թող Բարձրյալի օրենքի համար։
19 Չարերի խրատն իմաստություն չէ և ոչ էլ՝ մեղավորների խորհուրդը։
20 Նենգություն կա, որ գարշանք է, և կա աղքատամտություն, որ զուրկ է իմաստությունից։
21 Լավ է երկյուղած աղքատամիտը, քան գիտելիքով հարուստը, որը հանդգնում է զանց առնել օրենքը։
22 Կա նրբին խորագիտություն, որ լեցուն է ապիրատությամբ և անիրավությամբ։
23 Մարդ կա, որ կորցնում է իր շնորհները, որպեսզի երևան հանի արդարությունը, խորամանկ էլ կա, որ քայլում է խոնարհ և գլխահակ, սակայն նրա փորը լիքն է նենգությամբ։
24 Նա դեմքով խոնարհ է և խուլ է ձևանում, բայց քեզ կսպասի այնտեղ, որտեղ չես էլ կարծում։
25 Եվ եթե ուժի պակասությունը նրան արգելք հանդիսանա վնասելու քեզ, ապա նա քեզ չարիք կպատճառի, երբ պահը գտնի։
26 Մարդը ճանաչվում է իր իսկ հայացքից, և դեմքի տեսքից երևում է իմաստությունը։
27 Մարդու հագուստը, երեսի ծիծաղը և ոտքի քայլը հայտնի են դարձնում նրան։
28 Հանդիմանություն կա, որ բարի չէ, և լռություն կա, որ իմաստություն է։