«Նոր Էջմիածին» թարգմանություն
Հին Կտակարան
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
Նոր Կտակարան
1 Դպրապետին՝ ողբագին։ Դավթի՝ սաղմոս իմաստության2 Անզգամն ասաց իր սրտո…
1 Դպրապետին՝ ողբագին։ Դավթի՝ սաղմոս իմաստության
2 Անզգամն ասաց իր սրտում. «Աստված չկա»։
Ապականվեցին և պղծվեցին իրենց անօրենությունների մեջ.
Բարություն անող ոչ ոք չմնաց։
3 Աստված երկնքից նայեց մարդկանց որդիներին՝
Տեսնելու, թե կա՞ մի իմաստուն, որ փնտրում է Աստծուն։
4 Բոլորը միասին խոտորվեցին և անպիտան դարձան։
Բարիք գործող չկա, ոչ իսկ մեկ հոգի։
5 Մի՞թե չեն իմանում անօրենություն գործողները,
Որ ուտում են իմ ժողովրդին հացի կերակրի պես
Եվ չեն աղոթում Աստծուն։
6 Այնտեղ պիտի երկյուղի մատնվեն, որտեղ վախ չկա,
Որովհետև Աստված պիտի ցրի մարդահաճոների ոսկորները։
Պիտի ամաչեն և մատնվեն ամոթի,
Որովհետև Աստված անարգեց նրանց։
7 Սիոնից ո՞վ պիտի տա Իսրայելի փրկությունը.
Երբ տերը իր ժողովրդին գերությունից վերադարձնի,
Հակոբը պիտի ցնծա, և Իսրայելն ուրախ պիտի լինի։