Հին Կտակարան

Նոր Կտակարան
Պատճենել

1 Հոբը նորից խոսեց ու ասաց.2 «Ո՞ւմ ես մերձենում կամ ո՞ւմ օգնականն ես …

1 Հոբը նորից խոսեց ու ասաց.

2 «Ո՞ւմ ես մերձենում կամ ո՞ւմ օգնականն ես լինելու.

արդյոք ո՞չ նրա, ում ուժն այնքան մեծ է, ու բազուկը՝ հզոր։

3 Ո՞ւմ խորհրդակից ես լինելու.

արդյոք ո՞չ նրան, ով ամբողջապես իմաստություն է։

Ո՞ւմ հետևից ես արդ գնալու.

արդյոք ո՞չ նրա, որի զորությունը այնքա՜ն մեծ է։

4 Ո՞ւմ ես բան ասել, և կամ ո՞ւմ շունչն է դուրս եկել քեզնից։

5 Մի՞թե երբևէ ջրի խորքից հսկաներ կծնվեն,

կամ էլ այնտեղի բնակիչներից։

6 Մերկ է դժոխքը նրա առաջ,

և կործանումը վրան քող չունի։

7 Ոչնչի շուրջը փռեց հյուսիսը,

երկիրը կախեց ոչնչի վրա։

8 Իր մշուշի մեջ ջուրն է ծրարում,

և չի պատռվի ամպը նրանց տակ։

9 Նա, ով պահում է երեսն իր գահի,

փռում է վրան իր մառախուղը։

10 Իր հրամանով սահման է քաշել ջրի երեսին,

մինչև վախճանը լույսի ու մութի։

11 Երկնի սյուները սարսել են

ու զարհուրել նրա սաստումից։

12 Հանդարտեցրել է ծովն իր զորությամբ,

և օվկիանոսն է իր իմաստությամբ տարածվել։

13 Սարսել են նրանից երկնքի փականքները.

իր հրամանով սպանել է ապստամբ վիշապին։

14 Ահա այս է մասն իր ճանապարհի,

և նրանով դեռ պիտի լսենք նրա խոսքի շիթերը,

Եվ ո՞վ կիմանա նրա որոտման մեծ զորությունը, երբ այն արձակվի»։