«Արարատ» թարգմանություն
Հին Կտակարան
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
Նոր Կտակարան
Բաղդատի վերջին խօսքը՝ մարդս ի՞նչ է Աստուծոյ առաջին։ 1Եւ Բաղդատ Սօք…
Բաղդատի վերջին խօսքը՝ մարդս ի՞նչ է Աստուծոյ առաջին։
1Եւ Բաղդատ Սօքեցին պատասխանելով ասեց.
2Իշխանութիւնն ու վախը նորա մօտն է. Նա խաղաղութիւն է անում իր բարձրերումը։
3Մի՞թէ թիւ կայ նորա գունդերին, եւ * որի՞ վերայ չէ ծագում նորա լոյսը։
4Եւ * ի՞նչպէս կþարդարանայ մարդ Աստուծոյ մօտ, կամ ի՞նչ մաքուր կþլինի * կնկանից ծնուածը։
5Տես՝ մինչեւ անգամ լուսինն էլ լուսաւոր չէ, եւ աստղերը մաքւոր չեն նորա աչքի առաջին։
6* Ո՞ւր մնաց մարդը, որ մի * որդ է, եւ մարդի * որդին՝ որ մի ճճի է։
*25.3 Մատ. ե. 45։ Յակ. ա. 17։
*25.4 Գլ. դ. 17-19։ թ. 2։ ժե. 14-16։
*25.4 Տես Գլ. ժդ. 1։
*25.6 Գլ. թ. 14։ ժե. 16։
*25.6 Սաղ. իբ. 6։
*25.6 (Տես Գլ. լե. 8։)