Հին Կտակարան

Նոր Կտակարան
Պատճենել

Սերմնացանի , որոմի, մանանեխի, խմորի, ծածկուած գանձի, մարգարիտի և ծովը…

Սերմնացանի , որոմի, մանանեխի, խմորի, ծածկուած գանձի, մարգարիտի և ծովը գցուած ուռկանի առակները։

1Այն օրը Յիսուսը տանիցը դուրս գալով * ծովի եզերքումը նստեց։ 2Եւ * շատ ժողովուրդներ նորա մօտ ժողովուեցան, մինչեւ որ * նա նաւը մտաւ նստեց. Եւ բոլոր ժողովուրդը ծովեզրին կանգնել էր։ 3Եւ նորանց հետ շատ բաներ խօսեց առակներով ասելով.

4* Ահա սերմ ցանողը դուրս գնաց սերմ ցանելու. Եւ նա սերմելիս՝ մի քանիսը ճանապարհի մօտ ընկաւ, եւ երկնքի թռչուններն եկան եւ կերան նորանց։ 5Եւ ուրիշներն ընկան քարքարուտ տեղ, ուր շատ հող չ’կար, եւ շուտով բուսան՝ խոր հող չ’ունենալու պատճառովը։ 6Բայց երբոր արեգակը ծագեց, տաքացաւ. Եւ որովհետեւ արմատ չ’ունէին՝ չորացան։ 7Եւ ուրիշներն ընկան փշերի մէջ, եւ փշերը դուրս եկան եւ խեղդեցին նորանց։ 8Եւ ուրիշներն ընկան բարի երկրի վերայ, եւ պտուղ էին տալիս. Որը * հարիւր, եւ որը վաթսուն, եւ որը երեսուն։ 9* Ով որ լսելու ականջ ունի՝ թող լսէ։

10Եւ աշակերտները մօտ գալով ասեցին նորան. Ի՞նչու առակներով ես խօսում նորանց հետ։ 11Նա էլ պատասխան տուաւ եւ ասեց նորանց. Որովհետեւ * ձեզ տրուած է երկնքի արքայութեան խորհուրդները գիտենալ, բայց նորանց չէ տրուած։ 12* Որովհետեւ ով որ ունի՝ նորան կ’տրուի եւ կ’աւելանայ. Եւ ով որ չ’ունի, ունեցածն էլ կ’առնուի նորանից։ 13Նորա հանար եմ առակներով խօսում նորանց հետ, որ տեսնելով չեն տեսնում, եւ լսելով չեն լսում, եւ չեն իմանում։ 14Եւ նորանց վերայ կատարվում է Եսայիի մարգարէութիւնն, որ ասում է. * Լսելով կ’լսէք, եւ չէք իմանալ, եւ տեսնելով կ’տեսնէք, եւ չէք տեսնիլ։ 15Որովհետեւ թանձրացաւ այս ժողովրդի սիրտը, եւ * իրանց ականջներովը ծանր լսեցին, եւ իրանց աչքերը խփեցին, մի գուցէ աչքերով տեսնեն՝ եւ ականջներով լսեն՝ եւ սրտով իմանան, եւ ետ դառնան, եւ ես նորանց բժշկեմ։ 16Բայց * երանելի են ձեր աչքերը՝ որ տեսնում են, եւ ձեր ականջները՝ որ լսում են։ 17Որովհետեւ ճշմարիտ ասում եմ ձեզ, որ * շատ մարգարէներ եւ արդարներ ցանկացան տեսնել ինչ որ տեսնում էք՝ եւ չ’տեսան, եւ լսել ինչ որ լսում էք՝ եւ չ’լսեցին։

18* Դուք հիմա լսեցէք սերմ ցանողի առակը։ 19Այն ամենից՝ որ * արքայութեան խօսքը լսում է եւ չէ իմանում, գալիս է չարը՝ եւ յափշտակում նորա սրտի մէջ սերմածը. Սա է ճանապարհի մօտ սերմածը։ 20Եւ քարքարուտ տեղը սերմածը նա է, որ խօսքը լսելիս շուտով * ուրախութիւնով ընդունում է նորան։ 21Բայց արմատ չ’ունի իր մէջ, այլ ժամանակաւոր է. Եւ երբոր նեղութիւն կամ հալածանք են լինում այն խօսքի համար, շուտով * գայթակղում է։ 22Եւ * փշերի մէջ սերմածը * նա է, որ խօսքը լսում է, եւ այս աշխարհքի հոգսերը, եւ հարստութեան խաբեբայութիւնը խեղդում են այն խօսքը, եւ անպտուղ է լինում։ 23Բայց բարի երկրումը սերմածը նա է, որ խօսքը լսում է եւ իմանում. Որ եւ պտուղ է տալիս, որը հարիւր եւ որը վաթսուն եւ որը երեսուն։

24Մի ուրիշ առակ նորանց առաջին դրաւ եւ ասեց. Երկնքի արքայութիւնը նմանուեցաւ մի մարդի, որ իր արտումը բարի սերմ ցանեց, 25Եւ մարդիկը քնելիս, նորա թշնամին եկաւ եւ ցորենի մէջ որոմներ ցանեց եւ գնաց։ 26Եւ երբոր խոտը բուսաւ եւ պտուղ տուաւ, այն ժամանակ որոմներն էլ երեւեցան։ 27Եւ տան տիրոջ ծառաները մօտ գալով ասեցին նորան. Տէ՛ր, մի՞թէ դու քո արտումը բարի սերմ չ’սերմեցիր, ապա ի՞նչ տեղից են որոմները։ 28Նա էլ ասեց նորանց. Թշնամի մարդ է արել այդ։ Ծառաներն էլ ասեցին նորան. Հիմա կամենո՞ւմ ես որ գնանք քաղենք նորանց դուրս հանենք։ 29Նա էլ ասեց, Ոչ. Մի գուցէ որոմները քաղելիս, ցորենն էլ նորանց հետ պոկէք։ 30Թող տուէք որ երկուսը միասին մեծանան մինչեւ հունձքը, եւ հնձի ժամանակին հնձողներին կ’ասեմ. Առաջ որոմները քաղեցէք եւ նորանց խուրձ խուրձ կապեցէք այրելու, իսկ * ցորենը ժողովեցէք իմ ամբարի մէջ։

31Մի ուրիշ առակ դրաւ նորանց առաջին եւ ասեց. * Երկնքի արքայութիւնը նման է մանանեխի հատի, որ մի մարդ առաւ իր արտի մէջ սերմեց. 32Որ ամեն սերմունքից փոքրն է, բայց երբոր կ’աճի, բոլոր բանջարներից մեծ է, եւ ծառ է լինում, այնպէս որ երկնքի թռչունները գալիս են նորա ճղերումը հանգիստ առնում։

33* Մի ուրիշ առակ խօսեց նորանց. Երկնքի արքայութիւնը նման է խմորի՝ որ մի կնիկ առաւ՝ եւ երեք չափ ալիւրի մէջ թագցրեց մինչեւ որ բոլորը խմորուեցաւ։

34* Այս բոլորը Յիսուսն առակներով խօսեց ժողովուրդների հետ, եւ առանց առակի չէր խօսում նորանց հետ, 35Որ մարգարէի ձեռով ասուածը կատարուի՝ որ ասում է, * Առակներով կ’բանամ իմ բերանը, եւ դուրս կ’բղխեմ * աշխարհքի սկզբից ծածկուածները։

36Այն ժամանակ Յիսուսը ժողովուրդներին թողելով եկաւ տուն, եւ նորա աշակերտները նորա մօտ եկան եւ ասեցին. Մեկնիր մեզ արտի որոմների առակը։ 37Նա էլ պատասխան տուաւ եւ ասեց նորանց, Բարի սերմը ցանողը մարդի Որդին է։ 38Եւ * արտը աշխարհքս է, եւ բարի սերմը նորանք են, որ արքայութեան որդիքն են. Եւ * որոմները չարի որդիքն են։ 39Եւ թշնամին, որ նորանց սերմեց, սատանան է. Եւ * հունձքն աշխարհքի վերջն է, եւ հնձողները հրեշտակներն են։ 40Արդ՝ ինչպէս որ որոմները հաւաքվում են եւ կրակով այրվում, այնպէս կ’լինի աշխարհքիս վերջումը։ 41Մարդի Որդին կ’ուղարկէ իր հրեշտակներին, եւ նորա արքայութիւնիցը * կ’հաւաքեն բոլոր գայթակղութիւնները եւ անօրէնութիւն գործողներին. 42Եւ * կ’գցեն նորանց կրակի փռան մէջ. * այնտեղ կ’լինի լացը եւ ատամների կրճտելը։ 43* Այն ժամանակ արդարները կ’ծագեն ինչպէս արեգակը իրանց Հօր արքայութեան մէջ։ * Ով որ լսելու ականջ ունի՝ թող լսէ։

44Դարձեալ նման է երկնքի արքայութիւնը մի արտի մէջ թագցրուած գանձի, որ նորան մի մարդ գտնելով թագցրեց, եւ ուրախութիւնիցը գնում * ամեն ինչ որ ունի ծախում է, եւ * արտը առնում։

45Դարձեալ նման է երկնքի արքայութիւնը մի վաճառական մարդի, որ գեղեցիկ մարգարիտներ է որոնում. 46Որ * մի թանկագին մարգարիտ գտնելով, գնաց ամեն ինչ որ ունէր՝ ծախեց, եւ առաւ նորան։

47Դարձեալ նման է երկնքի արքայութիւնը ծովը գցուած ուռկանի, որ * ամեն տեսակից ժողովում է. 48Որ երբոր լցուեցաւ՝ ցամաքը հանեցին, ու նստեցին լաւերը ժողովեցին ամանների մէջ, եւ անպէտքները դուրս գցեցին։ 49Այսպէս կ’լինի աշխարհքի վերջումը. Հրեշտակները դուրս կ’գան եւ * կ’ջոկեն չարերին արդարների միջից. 50Եւ կ’գցեն նորանց կրակի փռան մէջ. Այնտեղ կ’լինի լացը եւ ատամների կրճտելը։

51Յիսուսը ասեց նորանց. Իմացա՞ք այդ բոլորը։ Ասեցին նորան. Այո, Տէր։ 52Նա էլ ասեց նորանց. Սորա համար ամեն դպիր, որ երկնքի արքայութեանն է աշակերտել, նման է տանտէր մարդի, որ հանում է իր գանձիցը * նոր եւ հին բաներ։

53Եւ եղավ՝ երբոր Յիսուսը այս առակները վերջացրեց, գնաց այնտեղից։ 54Եւ * գալով իր գաւառը, նորանց ժողովարանումը սովորեցնում էր նորանց, այնպէս որ զարմանում էին նորանք եւ ասում, ո՞րտեղից է սորան այս իմաստութիւնը եւ զօրութիւնները։ 55* Չէ՞ որ սա հիւսան որդին է չէ՞ որ սորա մայրը Մարիամ է կոչվում. Եւ * եղբայրները՝ * Յակոբոս եւ Յովսէս եւ Սիմօն եւ Յուդա. 56Եւ չէ՞ որ սորա ամեն քոյրերը մեզ մօտ են, ապա ո՞րտեղից է սորան այս ամեն բաները։ 57Եւ * գայթակղում էին նորա վերայ։ Յիսուսն էլ նորանց ասեց. * Մի մարգարէ անարգուած չէ, բայց միայն իր գաւառի եւ իր տան մէջ։ 58Եւ * այն տեղ շատ զօրութիւններ չþարաւ * նորանց անհաւատութեան պատճառովը։

*13.1 Մար. դ. 1։

*13.2 Ղուկ. ը. 4։

*13.2 Ղուկ. ե. 3։

*13.4 Ղուկ. ը. 5։

*13.8 Ծն. իզ. 12։

*13.9 Գլ. ժա. 15։ Մար. դ. 9։

*13.11 Գլ. ժա. 25։ ժզ. 17։ Մար. դ. 11։ ա Կոր. բ. 10։ ա Յովհ. բ. 27։

*13.12 Գլ. իե. 29։ Մար. դ. 25։ Ղուկ. ը. 18։ ժթ. 26։

*13.14 Ես. զ. 9։ Եզեկ. ժբ. 2։ Մար. դ. 12։ Ղուկ. ը. 10։ Յովհ. ժբ. 40։ Գոր. իը. 26, 27։ Հռովմ. ժա. 8։ բ Կոր. գ. 14, 15։

*13.15 Եբր. ե. 11։

*13.16 Գլ. ժզ. 17։ Ղուկ. ժ. 23, 24։ Յովհ. ի. 29։

*13.17 Եբր. ժա. 13։ ա Պետ. ա. 10, 11։

*13.18 Մար. դ. 14։ Ղուկ. ը. 11։

*13.19 Գլ. դ. 23։

*13.20 Ես. ժը. 2։ Եզեկ. լգ. 31, 32։ Յովհ. ե. 35։

*13.21 Գլ. ժա. 6։ բ Տիմ. ա. 15։

*13.22 Երեմ. դ. 3։

*13.22 Գլ. ժթ. 23։ Մար. ժ. 23։ Ղուկ. ժը. 24։ ա Տիմ. ե. 12։ զ. 9։ բ Տիմ. դ. 10։

*13.30 Գլ. գ. 12։

*13.31 Ես. բ. 2, 3։ Միք. դ. 1։ Մար. դ. 31։ Ղուկ. ժգ. 18, 19։

*13.33 Ղուկ. ժգ. 30։

*13.34 Մար. դ. 33, 34։

*13.35 Սաղ. հը. 2։

*13.35 Հռովմ. ժզ. 25, 26։

*13.38 Գլ. իդ. 14։ իը.19։ Մար. ժզ. 15, 20։ Ղուկ. իդ. 47։ Հռովմ. ժ. 18։ Կող. ա. 6։

*13.38 Ծն. գ. 13։ Յովհ. ը. 44։ Գոր. ժգ. 10։ ա Յովհ. գ. 8։

*13.39 Յովէլ. գ. 13։ Յայտ. ժդ. 15։

*13.41 Գլ. ժը. 7։ բ Պետ. 1, 2։

*13.42 Գլ. գ. 12։ Յայտ. ժթ. 20։ ի. 10։

*13.42 Գլ. ը. 12։ Հմր. 50։

*13.43 Դան. ժբ. 3։ ա Կոր. ժե. 42, 43։

*13.43 Հմր. 9։

*13.44 Փիլ. գ. 7, 8։

*13.44 Ես. ծե. 1։ Յայտ. գ. 18։

*13.46 Առակ. բ. 4։ դ. 14, 15։ ը. 10, 19։

*13.47 Գլ. իբ. 10։

*13.49 Գլ. իե. 32։

*13.52 Երգ. է. 13։

*13.54 Գլ. բ. 23։ Մար. զ. 1-6։ Ղուկ. դ. 16, 23։

*13.55 Մար. զ. 3։ Ղուկ. 23։ դ. 22։ Յովհ. զ. 42։

*13.55 Գլ. ժբ. 46։

*13.55 Մար. ժե. 40։ Գաղ. ա. 19։

*13.57 Գլ. ժա. 6։ Մար. զ. 3, 4։

*13.57 Ղուկ. դ. 24։ Յովհ. դ. 44։ Տես Երեմ. ժա. 21։ ժբ. 6։

*13.58 Մար. զ. 5, 6։ Տես Ղուկ. դ. 23-27։

*13.58 Մար. թ. 23։